کافو، متولد تاریخ تولد: ۷ ژوئن ۱۹۷۰ مدافع راست پرانرژی برزیلی،
یکی از پرافتخارترین بازیکنان فوتبال جهان است٬ او در تیمهای سائوپائولو (São Paulo)، رم (AS Roma) و میلان (AC Milan) بازی کرد و دو بار با برزیل قهرمان جام جهانی شد (۱۹۹۴ و ۲۰۰۲).
کافو به خاطر سرعت، استقامت و روحیهی جنگندگیاش همیشه در بین بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال برزیل قرار دارد.
او در چهار دورهٔ جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ ، ۱۹۹۸ ، ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ برای برزیل بازی کرد و بازیکنی است که در سه فینال جام جهانی حضور داشته است.

Cafu (کافو) در جامهای جهانی ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ قهرمانی این تورنمنت را با برزیل کسب کرد و جام جهانی ۲۰۰۲ را به عنوان کاپیتان برزیل بهدستآورد.
کافو در سال ۱۹۹۴ به عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی انتخاب شد و در سال ۲۰۰۴ توسط پله در لیست ۱۰۰ بازیکن بزرگ زنده دنیا قرار گرفت. او علاوه بر این در سال ۲۰۰۵ به جمع یازده نفره فیفاپرو راه یافت.

کافو دارای ۳ فرزند میباشد که فرزند بزرگ او، دانیلو فلیسیانو در حین یک مسابقه فوتبال در سی سالگی به علت عارضه قلبی درگذشت.
دوران طلایی کافو در فوتبال باشگاهی
کافو در دوران حضورش در رم و میلان، به یکی از ستونهای اصلی فوتبال ایتالیا تبدیل شد. بازی در سریآ، که بهدلیل تاکتیکهای پیچیده و سبک دفاعی مشهور است، فرصتی بود تا نشان دهد یک مدافع راست هجومی چگونه میتواند ساختار سنتی فوتبال ایتالیا را تغییر دهد. او در رم نقش مهمی در قهرمانی سریآ سال ۲۰۰۱ داشت و با نفوذهای سریع، سانترهای دقیق و حضور مداوم در فاز حمله، یکی از کاملترین مدافعان کناری دوران خود محسوب میشد.
در میلان نیز، کنار ستارگانی همچون پائولو مالدینی، کاکا و آندرهآ پیرلو، تجربهای ارزشمند به تیم اضافه کرد و در فتح لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا و جام باشگاههای جهان نقش کلیدی داشت. سبک بازی او بهقدری تأثیرگذار بود که بسیاری از مدافعان جدید فوتبال جهان، از او بهعنوان یک الگو یاد میکنند.
سبک بازی و ویژگیهای فنی
کافو یکی از آن بازیکنانی بود که تا آخرین سالهای فوتبالش، قدرت بدنی و استقامت بالایی داشت. او بهصورت مداوم در طول ۹۰ دقیقه بین دفاع و حمله در رفتوآمد بود و هیچگاه خسته بهنظر نمیرسید؛ ویژگیای که در عصر پیش از فوتبال مدرن، بسیار نادر بود.
توانایی او در ترکیب سرعت، دریبلزنی و بازیخوانی بینظیر، باعث شد در خط دفاع و حمله همزمان مؤثر باشد. بسیاری از مربیان بزرگ فوتبال، کافو را یکی از نخستین نمونههای مدافع راست مدرن میدانند؛ بازیکنی که سبک جدیدی از بازی در این پست را بنیانگذاری کرد.

نقش کافو در تیم ملی برزیل
اگرچه برزیل همیشه ستارگان هجومی قدرتمندی داشته، اما حضور کافو در ترکیب این تیم، عملاً بال راست را به منطقهای تهاجمی تبدیل کرده بود. او در چهار دوره جام جهانی، تجربهای منحصربهفرد را رقم زد. حضور در سه فینال جام جهانی و قهرمانی بهعنوان کاپیتان، نشان میدهد که کافو تنها یک بازیکن خوب نبود، بلکه یکی از رهبران واقعی فوتبال برزیل محسوب میشد.

در جام جهانی ۲۰۰۲، نفوذهای بیوقفه و نقش تاکتیکی او، بستری مناسب برای درخشش رونالدو، رونالدینیو و ریوالدو فراهم کرد و این تیم یکی از جذابترین نسلهای فوتبال برزیل را ساخت.

کافو دارای ۳ فرزند میباشد که فرزند بزرگ او، دانیلو فلیسیانو در حین یک مسابقه فوتبال در سی سالگی به علت عارضه قلبی درگذشت.
وی در مجموع ۱۴۲ بازی ملی برای کشورش انجام دادهاست و موفق شدهاست ۵ گل نیز به ثمر برساند.
به نقل از ویکیپدیا
زندگی شخصی و فعالیتهای پس از فوتبال
پس از پایان دوران حرفهای، کافو وارد فعالیتهای اجتماعی و خیریه شد و تلاش کرد الگوی مثبتی برای نسل جدید باشد. او با ایجاد بنیادهای حمایتی در برزیل، به کودکان محروم کمک کرد تا از طریق فوتبال و آموزش، مسیر بهتری در زندگی پیدا کنند.

زندگی خانوادگی کافو نیز با وجود تلخی از دست دادن فرزندش، تصویری از انسان صبور و مقاوم ارائه میدهد. او بارها در مصاحبهها اشاره کرده که فوتبال به او شهرت و افتخار داده، اما خانواده و ارزشهای انسانی همیشه برایش در اولویت بوده است.

میراث کافو در فوتبال مدرن
تأثیر کافو بر فوتبال تنها به افتخاراتش خلاصه نمیشود. او بهعنوان یکی از اولین مدافعان راست هجومی تاریخ، نقش مهمی در تحول این پست ایفا کرد. امروزه بسیاری از مدافعان مطرح مثل دنی آلوز، ترنت الکساندر آرنولد و ژائو کانسلو، سبک فوتبال خود را مدیون نسل کافو هستند.
کافو نهتنها بهدلیل عملکرد در زمین، بلکه بهدلیل شخصیت فروتنانه، تلاش بیپایان و عشق عمیقش به فوتبال، یکی از ماندگارترین چهرههای تاریخ فوتبال جهان باقی مانده است.
کافو؛ نمادِ بیوقفه بودن در بال راست. ترکیب خستگیناپذیرِ سرعت، تاکتیک و رهبری که نه فقط گلسازی و ضدحملات را تغییر میداد، بلکه استاندارد امروزیِ مدافعان کناری را نوشت. حضورش در زمین یعنی یک بال خطی که هم هجومی است و هم محافظِ نظم دفاعی.