ریوالدو، متولد ۱۹ آوریل ۱۹۷۲ ستاره‌ی سابق تیم فوتبال برزیل و بارسلونا (Barcelona)، یکی از خلاق‌ترین و تکنیکی‌ترین بازیکنان فوتبال بود.
او در سال ۱۹۹۹ برنده‌ی توپ طلا شد و با شوت‌های پای چپ و حرکات تماشایی‌اش طرفداران زیادی در سراسر جهان پیدا کرد.
ریوالدو با تیم ملی برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ قهرمان شد و در ۷ بازی ۵ گل به ثمر رساند.
او از فصل ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ برای بارسلونا بازی میکرد. بهترین دوران او در بارسلونا بود و توانست در بارسلونا در سال ۱۹۹۹ بهترین بازیکن جهان شود. این بازیکن برزیلی همچون بازیکن‌های برزیلی دیگر در بارسلونا موفق بود.
ریوالدو از فصل ۰۵/۲۰۰۴ در باشگاه یونانی المپیاکوس پیروس بازی میکرد.
در ۱۲ مه ۲۰۰۷ اعلام کرد از آنجایی که این باشگاه قرارداد جدیدی با مبلغی کمتر به وی پیشنهاد داده‌است، قراردادش را با آن‌ها فسخ خواهد کرد.
ریوالدو و تیم ها
ریوالدو علاوه بر موفقیت‌های باشگاهی و ملی، در دوران حضورش در بارسلونا تبدیل به یکی از ستون‌های اصلی سبک بازی تهاجمی این تیم شد. او در کنار ستارگانی همچون پاتریک کلایورت و لوئیس فیگو، یکی از خطرناک‌ترین خطوط حمله لالیگا را تشکیل داد. گل او مقابل والنسیا در سال ۲۰۰۱، با کنترل سینه و ضربهٔ قیچی‌برگردان از پشت محوطه جریمه، از ماندگارترین گل‌های تاریخ باشگاه بارسلونا و فوتبال جهان است؛ گلی که همچنان در ذهن هواداران فوتبال باقی مانده است.
ریوالدو و برزیل و همبازی هایش
ریوالدو در تیم ملی برزیل نیز نقشی فراتر از یک گل‌زن داشت. او در کنار رونالدو و رونالدینیو، یکی از مثلث‌های تاریخی فوتبال برزیل را تشکیل داد؛ مثلثی که به دلیل توانایی خیره‌کننده در دریبل‌زنی، سرعت، نبوغ و هماهنگی فوق‌العاده، یکی از جذاب‌ترین خطوط هجومی تاریخ جام جهانی به شمار می‌رفت. ریوالدو در جام جهانی ۲۰۰۲ نه تنها گل‌های مهمی به ثمر رساند، بلکه در خلق موقعیت و کنترل جریان مسابقه نیز تأثیرگذار بود.
پس از دوران موفق در بارسلونا و حضور در المپیاکوس، ریوالدو در تیم‌های دیگری از جمله آاک یونان، تاشکند ازبکستان و تعدادی از تیم‌های برزیلی نیز بازی کرد و نشان داد حتی در سال‌های پایانی دوران ورزشی‌اش هنوز از تکنیک فردی، قدرت شوت‌زنی و تجربه تاکتیکی بالایی برخوردار است. او در هر تیمی که حضور داشت، با اخلاق حرفه‌ای، تجربیات ارزشمند و نقش رهبری خود تأثیرگذار بود.
میراث فوتبالی
ریوالدو علاوه بر دوران بازیگری، در خارج از زمین نیز شخصیتی فعال و قابل احترام داشت. او در پروژه‌های خیریه مشارکت میکرد و به عنوان یک الگو برای نسل جدید فوتبالیست‌های برزیلی شناخته می‌شد. مسیر زندگی حرفه‌ای او، از فقر و شرایط دشوار کودکی در برزیل تا رسیدن به قله فوتبال جهان، الهام‌بخش بسیاری از نوجوانانی است که رؤیای فوتبال حرفه‌ای در سر دارند.
با وجود فراز و نشیب‌های فراوان در مسیر حرفه‌ای، ریوالدو همیشه به عنوان یکی از اصیل‌ترین ستارگان فوتبال شناخته می‌شود؛ بازیکنی که با پای چپ جادویی‌اش توانست درخشان‌ترین لحظات را برای باشگاه‌ها و تیم ملی کشورش رقم بزند. میراث فوتبالی او همچنان بر فوتبال جهان سایه انداخته و نامش در کنار بزرگان تاریخ فوتبال ثبت شده است.
معرفی و دوران اولیه
ریوالدو، ستاره‌ی سابق تیم ملی برزیل و باشگاه بارسلونا، یکی از خلاق‌ترین، تکنیکی‌ترین و تاثیرگذارترین فوتبالیست‌های نسل خود بود. او با مهارت‌های فردی چشمگیر، دریبل‌های انفجاری و شوت‌های فوق‌العاده با پای چپ، خیلی زود تبدیل به یکی از محبوب‌ترین بازیکنان دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ شد. ریوالدو در سال ۱۹۹۹ موفق شد توپ طلای فوتبال جهان را به‌دست آورد و نام خود را در میان بزرگ‌ترین ستاره‌های تاریخ ثبت کند.
دوران حضور در بارسلونا
ریوالدو از فصل ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ برای بارسلونا بازی کرد و بدون شک دوران اوج خود را در این تیم گذراند. او از پایه‌های اصلی سبک تهاجمی بارسا بود و در کنار ستارگانی همچون پاتریک کلایورت و لوئیس فیگو یکی از خطرناک‌ترین خطوط حمله فوتبال اروپا را تشکیل داد.
از ماندگارترین لحظات دوران او در بارسلونا، گل تاریخی او مقابل والنسیا در سال ۲۰۰۱ است؛ گلی که با کنترل سینه و ضربه قیچی‌برگردان از پشت محوطه زده شد و هنوز هم به‌عنوان یکی از زیباترین گل‌های تاریخ باشگاه و حتی فوتبال جهان شناخته می‌شود. این گل بارسلونا را به لیگ قهرمانان رساند و جایگاه ریوالدو را در قلب هواداران تثبیت کرد.
عملکرد در تیم ملی برزیل
ریوالدو در تیم ملی برزیل نیز یکی از ارکان اصلی نسل طلایی سامبا بود. او در کنار رونالدو و رونالدینیو مثلث تاریخی و رویایی برزیل را ساخت؛ مثلثی که تکنیک، خلاقیت و نبوغ فوتبال برزیل را به اوج رساند.
در جام جهانی ۲۰۰۲، ریوالدو با ۵ گل و خلق فرصت‌های متعدد یکی از ستاره‌های اصلی تیم قهرمان جهان بود. او علاوه بر گلزنی، نقش مهمی در کنترل جریان بازی و هماهنگی خط حمله داشت.
دوران باشگاهی پس از بارسلونا
ریوالدو پس از جدایی از بارسلونا، مسیر جدیدی را تجربه کرد و از فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵ به تیم المپیاکوس یونان پیوست. او در این تیم محبوبیت فراوانی به‌دست آورد، اما در ۱۲ مه ۲۰۰۷ اعلام کرد به دلیل پیشنهاد کاهش دستمزد، قراردادش را فسخ خواهد کرد.
پس از آن، ریوالدو در تیم‌هایی همچون آاک آتن یونان، بونیودکور تاشکند ازبکستان و چند باشگاه برزیلی بازی کرد. حتی در سال‌های پایانی نیز قدرت شوت‌زنی، تکنیک فردی و درک تاکتیکی بالای او باعث شد همچنان بازیکنی تأثیرگذار باقی بماند.
شخصیت، زندگی خارج از زمین
ریوالدو علاوه بر موفقیت‌های درون زمین، خارج از زمین نیز چهره‌ای محترم و فعال بود. او در پروژه‌های خیریه مشارکت داشت و یکی از الگوهای الهام‌بخش برای نوجوانان برزیلی به شمار می‌رفت.
داستان زندگی او، از فقر و سختی‌های دوران کودکی تا رسیدن به عنوان بهترین بازیکن جهان، نمادی از اراده، تلاش و پشتکار است.
ریوالدو امروز به‌عنوان یکی از اصیل‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ شناخته می‌شود؛ ستاره‌ای که با پای چپ جادویی‌اش خاطرات فراموش‌نشدنی برای دنیای فوتبال ساخت و میراثش همچنان در تاریخ این ورزش می‌درخشد.
ریوالدو؛ چپِ جادویی و خلاقی که از ضربات ایستگاهی تا شوت‌های غیرمنتظره مهارتش را نشان می‌داد. ترکیبی از تکنیک فردی و حس گل‌زدن که در لحظات بزرگ، بازی را به سودِ تیمش برمی‌گرداند — بازیکنی که لحظه‌ساز بود و همیشه تهدیدی برای دروازه.